Nog even genieten van de laatste dagen

Hallo allemaal,
Het is alweer even geleden dat we wat van ons hebben laten horen maar dat heeft zo z'n redenen. We waren gebleven bij de typhoon......

Iedereen was behoorlijk zenuwachtig en in afwachting van wat er komen ging. Met onze nieuwe buren, een stel gezellige Brabantse meiden hebben we nog wat gedronken bij de (open) receptie/zithoek maar toen het erg hard begon te waaien en regenen gingen we toch maar naar de kamer. Allemaal toch wel behoorlijk zenuwachtig zijn we maar naar bed gegaan om nog een paar uurtjes slaap te pakken. De typhoon zou tussen 4.00 en 9.00 aan land komen. Echter, om 3 uur werd ik (Jeanitha, Martijn sliep overal doorheen) wakker van harde wind en regen en dacht nog " ok nu begint het echt". Maar het werd maar niet erger en toen we buiten alle Vietnamezen rustig hoorden praten en buiten lopen gingen we maar eens vragen hoe het nu zat met die typhoon. Linh, de eigenaresse vertelde ons dat we superveel geluk hadden gehad. De typhoon was namelijk 200 km voor de kust afgebogen naar het noorden. Iedereen was super opgelucht, vooral de mensen uit de vissersdorpen die naar het hotel waren gekomen. Ze dachten dat hun huis er niet meer zou staan na de storm. Kortom, eind goed, al goed en iedereen blij :-)

Die dag regende het de hele dag keihard, dus we hebben helemaal niets gedaan. Beetje boekje lezen, tukkie doen, hangen, ouwehoeren met de buurmeiden en dat was het wel. De computer van het hotel moest nog helemaal opnieuw geinstalleerd worden (was weggehaald) dus vandaar dat we even geen verslag konden schrijven.

Gelukkig was het de volgende dag stralend weer (zoals Linh ons beloofd had, want dat was altijd zo na een storm had ze gezegd) en konden we lekker naar het strand met onze buurmeiden. Gelijk ook even geregeld met Linh dat we direct naar Saigon zouden vliegen en dus niet meer naar Nha Trang zouden gaan. Het was ook niet mogelijk want alle vluchten van Hoi An naar Nha Trang zaten vol voor de komende dagen (onze oorspronkelijke vlucht was gecancelled vanwege de storm). Het werd nog even spannend of we op alle oorspronkelijke vluchten een refund zouden krijgen, maar we hebben net een mail gekregen dat al het geld wordt teruggestort dus we pakken straks nog lekker een massage hier :-) 's Avonds werd het nog supergezellig want er waren wat bekenden van die Brabantse meiden (Lieke en Carolien) naar Hoi An gekomen (waren ze tegengekomen tijdens hun reis). We zaten dus ineens met een Deens stel en drie Argentijnen lekker in een bar en het werd een ontzettende leuke laatste avond in Hoi An.

De volgende dag waren we wel een beetje brak dus kalm aan de tas ingepakt en op naar het stadje voor de lunch (we gingen 's avonds naar Saigon vliegen). Ik (Jeanitha) zat alleen ietwat suffig op de fiets. Nu gaat het fietsen hier prima, vooral als je Nederlander bent, maar je moet wel opletten..... Afijn, Martijn maakt de bocht naar links op de kruising en ik wilde net naar links sturen wanneer er een taxi van rechts komt en heel hard toetert (niet voor mij, ze toeteren hier gewoon constant). Ik schrik ervan, kijk naar rechts en stuur nog steeds naar links. Tja dat gaat natuurlijk niet goed als je net ingehaald wordt door een brommer dus ik ging onderuit met fiets, auw! Lag ik daar midden op de kruising, al die Vietnamezen gelijk in rep en roer. Gelukkig viel het allemaal heel erg mee! Alleen een paar schaafwonden (paar kleintjes en een flinke op m'n arm). Niets kapot, alleen dat gratis horloge van Yves Rocher haha. Op de stoep ben ik door Martijn (die even naar de apotheek was gerend) en de Vietnamezen weer opgelapt, waarna we alsnog zijn gaan lunchen en rustig terug naar het hotel zijn gefietst. Was nog ietwat "shaky" van het hele voorval, maar verder ging het prima. Dus op naar het vliegveld voor onze vlucht naar Saigon. Nog een gedoe want er was een oefening dus allemaal gillende mensen maar gelukkig was dat niet echt. Wel enorme wachtrijen overal en wat een gezeur bij het inchecken. Ja waar ga je naar toe? Naar Bangkok, ja en daarna en we willen je "home" ticket zien en blabla. Stelleje pieperts!

Eenmaal in Saigon was het een enorme overgang van het rustige en vredige Hoi An naar de miljoenenstad die Saigon is. Het was allemaal nogal overweldigend. Dus snel wat gegeten en hup naar bed want we waren nogal moe. Gisterochtend vroeg vertrokken naar het vliegveld. Ondanks dat het dag was vonden we Saigon nog steeds enorm druk en waren we blij dat we ons bezoek hadden ingekort (oorspronkelijk 3 nachten geboekt). Na een lange dag reizen (Saigon - Bangkok, wachten en daarna Bangkok - Krabi, dan nog shuttlebus naar Ao Nang) zijn we dan eindelijk aangekomen in Ao Nang (Thailand). Uiteraard zijn we direct op zoek gegaan naar Harrie en Sangrat, onze vrienden van het eetstalletje. Gelukkig had Martijn nog het telefoonnummer en konden we snel met de tuktuk naar hun nieuwe plekje. Het weerzien was super! We hebben zoals altijd weer heerlijk gegeten (mochten niets betalen, zo blij was Harrie). Daarna nog even 1 biertje gedaan in de Boogie Bar (vaste bar vorig jaar) maar daarna snel naar het hotel want pffff lange dag geweest. Ao Nang is nog steeds even mooi als altijd, maar inmiddels wel platgewalst door de vele toeristen. Het deed ons denken aan Alanya in Turkije en we zagen veel Russen en Patatje bij Adje Hollanders (jullie snappen wat we bedoelen).

Vanochtend heeft Harrie ons opgehaald met z'n tuktuk en zijn we de hele ochtend en halve middag bij zijn huis geweest. Gezellig gekletst met z'n vrouw Sangrat, die ook helemaal blij was ons weer te zien. Gespeeld met de baby, buurvrouw langs geweest en zowaar kwam Myriam (de pannenkoekenbuurvrouw die nu ook op een andere plek staat) ook nog langs. Kortom, het was weer heel erg leuk. We zijn net terug. Vanavond dan nog 1 keer bij Harrie eten (Sangrat moet thuis bij de baby blijven) en dan morgenochtend richting Bangkok.

Wellicht dat we nog een verslag schrijven in Abu Dabhi waar we nog 1 middag en 1 nacht blijven. Het schijnt er superheet te zijn en als vrouw zijnde kan je daar echt geen korte broek en topje aan. Dus denk dat we niet veel buiten komen ;-)

We hebben in ieder geval wel geleerd dat we de volgende keer alleen ons heen en terugticket boeken. Door de typhoon en verhalen dat Nha Trang helemaal niet leuk was en Saigon 's avonds gevaarlijk, hebben we zoveel veranderd dat het best wat stress opleverde en dat is natuurlijk het laatste wat je wilt op vakantie. Gelukkig viel de financiele schade onzettend mee (zeg maar nihil) en was Hoi An en Linh's hotel (homestay) een prima plek om uiteindelijk 8 nachten te zitten. We gaan gewoon nog een keer terug naar Vietnam, want er valt hier nog zoveel meer te zien! :-)

Nu nog een wandelingetje langs het strand, een beetje shoppen, een massage, morgen Martijn's tatoeage in Bangkok, beetje in de woestijn van ABu Dabhi hangen en dan zit de vakantie er weer op. Het is weer voorbij gevlogen!